Od kilku dni mamy też więcej luzu bo odeszły dwie inhalacje i antybiotyk :) A do rehabilitacji powoli przywykliśmy, są łatwiejsze i trudniejsze dni ale najważniejsze, że widać efekt.
Niestety Papka znów daje nam w kość, tak widocznie reaguje na ostatnie zmiany. A już byłam tak zadowolona z jej zachowania. Kilka tygodni temu bardzo pomogła mi tablica motywacyjna z uśmiechniętymi, ostrzegawczymi i złymi buźkami. Ale z tym co dzieje się teraz nawet tablica nie wyrabia. Mam ogromne wyrzuty sumienia, że mam dla niej tak mało czasu. Staram się, żeby codziennie choć przez chwilkę miała mnie tylko dla siebie, wiem jakie to dla niej teraz ważne. I podczas takich chwil widzę diametralną zmianę w jej zachowaniu. Nie mówiąc już ile mnie to sprawia przyjemności a czasem jest bardzo śmiesznie. Jak wtedy np gdy nagle zaczęła się do mnie zwracać "kobito" :) albo podczas lepienia z plasteliny, Pati oświadcza, że już skończyła; patrzę na jej dzieło i mówię: -ale przecież miałaś ulepić bałwanka; na to Papka: -no przecież ulepiłam tylko się roztopił.
Ostatnio tłumaczyła tatusiowi dlaczego była niegrzeczna w Kościele: "bo mi się bardzo nudziło i popadłam w krzyk".
Albo jak jechałyśmy autobusem, wzięłam ją na ręce żeby wysiąść; kierowca prowadził dość "energicznie" więc dla pewności mówię Papce, żeby mnie chwyciła za szyję a ona zamiast mnie objąć ramieniem jak się tego spodziewałam, to z okrutnie poważną, a nawet ciut wystraszoną miną chwyciła mnie dłońmi za szyję w takim geście jakby mnie chciała udusić. To niedomówienie i jej mina sprawiła, że popłakałam się po prostu ze śmiechu. A Patka trzymała a raczej dusiła ;) mnie dalej oczywiście z całą powagą . Ciekawe co na widok tej sceny pomyśleli sobie inni pasażerowie.
No i jeszcze dzisiejsza wypowiedź skierowana do babci, która zaproponowała Patusi spacer: "ale ze mną babciu nie jest tak łatwo iść na spacer bo zbieram uciaprane ślimaczki i kamienie":))
Muszę się z Wami podzielić jeszcze jedną wiadomością, udało nam się sporo zaoszczędzić przez to, że sami w domu będziemy dzielić kolejne lekarstwo, bo Kreon dzielę już od kilku miesięcy.
Tym razem chodzi o lek o nazwie Ursofalk, kupiliśmy całe opakowanie, które starczy na ok 5 miesięcy. A przez to, że sami je będziemy porcjować zaoszczędzimy ok 800 zł :) zastanawiamy się jeszcze nad Vitaconem, bylibyśmy do przodu 200 zł tylko tu sprawa jest utrudniona bo jest on w postaci tabletek, które musielibyśmy rozkruszać na proszek.
Musimy szukać oszczędności, ponieważ w aptece zostawiamy takie sumy, że aż włos się jeży na głowie.
listopad: 335,75 złgrudzień: 1 157,67 zł
styczeń: 512,21 zł
luty: 155,66 zł
marzec: 1 249,23 zł
Bez Waszej pomocy nie dalibyśmy rady, bardzo dziękujemy wszystkim tym, którzy nas wspierają finansowo. Jesteśmy w trakcie przygotowania podziękowań. To niespodzianka, którą wykonuje po części własnoręcznie a to zajmuje trochę czasu, którego jak wiecie mam deficyt. Mam nadzieję, że Wam się spodoba i choć po części się odwdzięczę za Waszą dobroć. Oczywiście nasze podziękowania dotrą do tych spośród Was, do których posiadamy adres.
Na koniec bardzo dobra informacja w Zabrzu parę dni temu odbyła się kolejna operacja przeszczepu płuc u chorej na mukowiscydozę Izy. Dziękuję Pani Ani L. za tę informację. W czwartek Izę odłączono od respiratora i oddycha już samodzielnie, wygląda na to, że wszystko się udało. Brawo dla polskich lekarzy a za Izę modlę się i jestem z nią całym sercem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz